De familie van gastredacteur Marlies is inmiddels fan van De Vrijstaat. Dus willen ze graag naar de nieuwe expositie ‘Later word ik een skelet’. De oudste dochter kan vandaag niet mee, maar Annabel de vriendin van jongste dochter Lindi (10) wil graag invallen.
De expositie laat kinderen nadenken over de dood. Spoiler alert: het is niet eng! De expositie is gemaakt door kunstenaar Luca Stapper. Hij werkt het hele jaar mee aan allerlei projecten bij De Vrijstaat. Lindi mocht met hem werken bij de kindervakantieweek (aanrader!) en net als toen maakte hij van deze expositie ook weer iets dat mooi, lief en grappig is. Hij snapt kinderen, dat is duidelijk!
Verrassend
Ook deze expositie van De Vrijstaat zit weer vol grappige verrassingen. En je kunt heel veel dingen doen. Eigenlijk zouden ze een nieuwe naam moeten bedenken in plaats van expositie want het is zoveel meer dan kijken.
We gaan met een muntje onder onze tong de dodenwereld (lees: de expositie) in. Ik moet mijn best doen om het muntdropje niet al op te hebben voor we daar zijn (groot drop liefhebber). Er is zoveel te doen! Ik noem alleen een paar favorieten van de meiden en mij.
Favorieten
De kinderen duiken in een badkuip met ballen. Verstopt onder de ballen lijkt het net of je onder de grond ligt. Nou ja, eigenlijk is het alleen maar erg grappig gelukkig! We maken een gedenksteen voor een tante en onze kat en leggen die bij het altaartje. De meiden schrijven op een grote muur wat ze zelf achter willen laten als ze dood zijn: Lindi hoopt dat mensen nog eens aan haar denken en Annabel wil graag heel veel liefde achter laten. Schatjes zijn het! We hangen onze familienaam in de stamboom en zetten ons DNA (lekker snot in een potje doen!) in de vriezer. Lindi blijkt super snel te kunnen Minecraften en bouwt een compleet mausoleum op de begraafplaats. Ze zijn langer bezig met huilen. Nou ja, ze proberen tranen in een buisje te doen. Er liggen uien, foto’s van huilende mensen en een speciale stift die echte acteurs gebruiken om te huilen: je zet een lijntje onder je ogen en het goedje zorgt dat je gaat huilen. Het lukt niet om echt te huilen maar je ogen worden wel waterig dus deppen we de ogen af en doen we de tissue in het buisje.
Beneden kijken we verder bij allerlei cementtonnen waar je je hoofd in kunt steken en dan hoor en zie je van alles wat met dood en sterven te maken heeft. Deze tonnen zijn gemaakt door kinderen die mee hebben gedaan aan De Vrijstaat kinderkunstacademie. Leuk dat zij hun eigen werk terug zien in een echte expositie en tof om te bekijken en alles uit te proberen!
Annabel en Lindi zijn in de laatste ruimte lang zoet met het beschilderen van maskers in de stijl van Dia de los muertos, wel bekend van de film Coco.
Filosofie
Luca Stapper maakte deze expositie met kinderfilosofe Laura Minderhoud. Door de hele tentoonstelling hangen filosofische vragen over de dood. Heb je het dan nog koud? Kun je tijd aan iemand anders geven? Kan uit niets, iets ontstaan? Een onderdeel van de tentoonstelling is de vragenbingo. Elk bingoballetje is een vraag over de dood. Want is het nu erger dat een koning of een bedelaar dood gaat? Mijn kleine filosofen vinden het moeilijk: er zitten aan alles zoveel kanten en hoe breng je dat onder woorden? Maar ze zeggen allebei achteraf dat ze het fijn vonden om na te denken over de dood en bijvoorbeeld over wat je van jezelf achterlaat. En hoe je aan iemand terugdenkt. Want al heeft Lindi (van Annabel weet ik het niet) maar weinig met de dood te maken gehad, ze weet heel goed dat de dood bij het leven hoort. En heb je geen zin in gefilosofeer over de dood dan negeer je de vragen gewoon en geniet van de rest van de expositie.
Praktische zaken
De expositie is elke zaterdag en zondag open van 12 tot 17 uur. In de herfstvakantie ook op 24, 25 en 26 oktober. Wij zijn er zeker twee uur geweest en hadden nog wel langer willen blijven maar hadden nog een verjaardag. Je kunt trouwens ook je verjaardag in de expositie vieren: spannend met Halloween!
De entree is 6 euro per persoon of 20 euro per gezin. Je kunt korting krijgen met een U-pas of CJP-pas. Je kunt via de website van De Vrijstaat reserveren maar ook gewoon zelf gaan en hopen dat er plek is.
Locatie: de expo-ruimte het Gebouw. Navigeer naar Madridstraat 1 en parkeer (betaald!) bij het schoolgebouw. Je kunt er ook prima naartoe fietsen. Het is in Leidsche Rijn, net over de brug bij de koffiefabriek.
Ik zie op de poster een suggestie dat het voor mensen vanaf 6 jaar is. Volgens mij klopt dat wel aardig. Het is misschien soms wel verdrietig omdat je bijvoorbeeld denkt aan dierbaren die overleden zijn. Heel kleine kinderen hebben denk ik meer actie nodig dan deze expositie biedt. Ik vind het trouwens ook voor volwassenen zonder kinderen een aanrader.
